Estes días marchou o Duende a axudar a facela vendima. Onte estiven rebuscando no seu albun de fotos de cando era mozo, e hoxe móstrovos unha foto de cando comenzaba a axudar á colleita e a pisar as uvas. Daquela no século XIX ainda lavaba os pés antes de comezar, pero agora, con isto da idade, vaise olvidando, e iso témolo que agradecer nós, os bebedores, xa que así o caldo ten ainda máis sustancia...
Noutros lugares a xente emprega bolsas e outros abxectos para protexer os pés e o viño:
Pero o mellor é o método natural que emprega o noso amigo, coñecido por todos os vendimiadores coma o "Duende que camiña por riba das uvas". Aquí o tedes en Navarra en plena acción:
Así que agardaremos a que volte para desfrutar do seu bo facer na vendima, e que traiga unhas botelliñas para beber entre todos e coller unha cogorza de carallo e acabar como estes amigos...
viernes, 19 de septiembre de 2008
Fotos do Duende na vendima
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
11 comentarios:
Penso que despois desta o noso amigo vaime tirar o viño pola cabesa..., menudo desperdisio
Siempre me resulta gratificante que mis amigos me hagan reir y hoy lo has conseguido, gracias Nerlín.
Sólo te comento que para evitar pisar la uva con los pies, se hizo con el motor de una lavadora, un artefacto que tiene dos rodillos trituradores; uno lo mueve el motor de la lavadora, el otro, una palanca que tienes que hacer girar con la mano. Con esto se reducen bastante lo tiempos y la pulpa de la uva sale mucho mejor prensada.
En el siglo XIX, era bastante mas duro este trabajo.
Os traere unas botellas para que podais probarlo.
Saludos.
¿¿¡¡Cun motor de lavadora??!!, desde logo moito cambian os tempos incluso para os Duendes camiñantes sobre uvas...
Como diría un vello coñecido, Os tempos son chegados para a vendima, meu amigo.
¿Que artiluxio enxebre haberá fabricado o noso amigo para prensar as uvas?, devezo por coñecer semellante trebello
Eiche de ensinar unha foto do artiluxio, ainda que coido que moito millor sería que un destes anos te animases a vires a vendimia e ver "in situ" como funciona.
Ti xa sabes que os motores das lavadoras levan un eixe rotatorio que mediante unha correa de goma enganchada o cilindro, en cuestión e o poñerse en marcha fai que o rodillo movase;o outro o moves ti xirando unha palanca. Vas votando a uva por enriba da cubeta conteñedora dos cilindros trituradores, debaixo, pos un capacho que recolle a uva triturada e soio tes que recollela e votala na cuba do viño.
Polos febriles, vacas tolas, vieiras con toxina e agora viño con deterxente, jejeje é broma
Como din meus amigos granaínos, os galegos somos moi "apañaos"
Carallo, así que invítasme a ver in situ o trebello...
¿E non será que queres man de obra barata para darlle ao manubrio?
Si de algo podemos presumir, es de que nosotros no le echamos nada al vino, ningún conservante ni otra sustancia que no sea la propia uva.
Corremos el riesgo de que el vino se pase, pero el resultado merece la pena. Sólo le hacemos las trasiegas.
Desde entonces, si te soy sincero, cuando tomo vino por los bares de este mundo, siempre me queda ese sabor a química tan desagradable que no tiene nuestro vino, pues es autentico zumo de uva.
Es lo mismo que si te tomas un zumo de naranja natural o uno de esos envasados con sabor a naranja.
Permite que me extienda. Te aseguro que nunca he tenido resaca con este vino y alguna vez la cantidad ingerida, excedía con mucho lo que se considera adecuado.....:)
Saludos, Calvito.
Darlle o manobrio xa lle dou eu...:)
Falando un pouco máis en serio, teño que decirche que existe carestía de man de obra, pola zona. Nos como somos moitos de familia e hai xente nova, non temos problemas, pro algúns dos veciños de aquela zona agradeche moito si lles vas votar unha mán.
Eu non lles quero cartos, pro me inchen o coche de patacas, berzas, chourizos, noces, castañas, viño, aguardente e moitas outras cousas cada vez que vou.
A verdade e que é xente moi agradecida, moito máis do que me encontro moitas veces na cidade. Ademáis, a soidade que teñen e moi grande e sempre agradecen a visita. Fanche sentir moi ben e montan unhas festas que pra que ocultalo, duran todo o ano. Non andan con mixiricadas e as cousas dinchas a cara.
Nobreza impera, amigo Merlín.
Eu vivin 4 anos nunha aldea, e traballei case 13 nela, bueno, chamolle aldea porque o concello tiña en total milcincocentos habitantes, os que hai nunha mazá dunha dAs ruas da Coruña.
Eé moi certo o que ti dis, a xente échete moi agradecida e se non pode pagarte con cartos, alomenos dache o pouco que teñen, e non se che ocorra negarte a collelo, tómanno coma se fora un desprezo.
Pois avisame con tempo para a seguinte que vou ir modificando e tuneando a miña lavadoura para participar na vendima do ano que ven, ou ainda tes outra este ano?
Teño varias pendentes, pro son na casa dos veciños como te comentei. A nos quedanos unha pendente pro a uva todavía non está madura, pois non recibe tanto sol como na outra. Así que en principio coido que a mediados de outubro será a nosa. O que non sei e si a faran pola semán ou no fin da semán.
Tesme que perdoar, pro non che dixen o ben que estaba e o moito que me gustou a primeira das fotos que colgaches. Eunha ledicia mirala.Gracias.
Eso é ben certo, recordo ir de pequeno á aldea do meu tío, no val de Xestoso, onde para recolle-la herba seca se xuntaban todas as familias.
Publicar un comentario