viernes, 23 de mayo de 2008

Apuestas para el gran premio de Mónaco



Este fin de semana se disputa el gran premio de Mónaco. Fernando Alonso, a pesar de perder el alerón, puede hacer un buen papel, pues es un circuito propicio para "pilotos"...¿qué pensais vosotros?

12 comentarios:

El Duende Que Camina dijo...

1º Alonso

2º Kubica

3º Raikonen

Alber dijo...

1º Raikonen
2º Hamilton
3º Massa
-
13º Alonso

calvito dijo...

je je je muy bueno Alber!

Como va a llover, y seguro que pasa de todo...

1º Kova

2º Rosberg

3º Alonso

Lo siento Kimi

merlin dijo...

No vou a poñer a miña porra porque hoxe ya sei a pole.
Só espero que Alonso sexa capaz de acadar rematar a carreira, e con iso xá será bastante, porque o carro que leva non coido que resista a dureza do circuito de Mónaco.
Penso que este ano vai ser moi duro para él, e ainda por riba Massa está cumplindo con creces en Ferrari, poñendo máis difícil a futura fichaxe de Alonso na escudería italiana.
Sorte, campión!

Alber dijo...

bueno, Calvito, ya sabes eso de "quien ríe primero..." y mira tú por donde que en un circuito tan peculiar como Mónaco y con lluvia, perfecto para primar la pericia del piloto va y gana el "inútil" de Hamilton (a pesar de haber pinchado) .

¿dónde están ahora los "especialistas" que a principio de temporada se descojonaban de Hamilton y Massa?

Yo, que procuro ser impermeable a ciertos comportamientos, me aburro enormemente con el victimisma Alonso al que todo el mundo (Renault también ¿eh? que pronto nos olvidamos del final de hace 2 temporadas) de su equipo le quiere lo peor (he llegado a leer idioteces del tipo de que, con McLaren, cuando perdía algún tornillo una rueda era boicot).

Y ahora resulta que el tío pilota un carro de bueyes. pos vale. ah, Merlín! y lo de Massa da igual. Ferrari nunca querrá en su equipo a Alonso mientras tenga a kimi porque, visto lo visto con Hamilton, sabe que al asturiano solo le vale un segundón para no montarla.

Y si ahora está pasando lo que está pasando es exclusivamente culpa suya: él fue quien se marchó del equipo que le dió la oportunidad y le hizo campeón, él quien no soportó que Hamilton le hiciese sombra y él, quien (una vez visto que ninguno de los equipos principales le quería) decidió volver a Renault por un pastón sabiendo que el coche no era el mismo.

merlin dijo...

Ben, imos ver Alber, tocache moitos temas para debatir e hai que comentar o que ti dices por partes.
O GP de Mónaco foi apasionante ata nos anuncios, foron duas horas de entretemento continuo, donde o resultado foi o que foi debido ás capacidades dos coches e dos pilotos para adaptarse ao escenario da carreira. Para min o resultado foi o de menos, se ben que gañara o fillo da gran bretaña non me contentou, xa que non é unha persona que ata agora causárame simpatía, sen ter en conta cuestions pasadas. Recoñezo que é un gran piloto e que está loitando polo mundial por méritos propios, pero non me cae de todo ben.
Con respecto a Alonso, alegrome que el fora campión do mundo e agradame moito que lle vaia ben na sua traxectoria como piloto, pero isto sucédeme por afinidade territorial. Estou seguro que se un veciño do teu edificio ou un amigo teu, co cal cruzaste todolos días, alcanzase un éxito profesional ou personal de relevancia, ou mesmo por ter ún fillo, alegraríaste algo por el; o mesmo pasa con Alonso, ao ser unha persoa que vive máis preto de ti que o finés Raikkonen ou o brasileiro Massa, pois alegrémonos por el cando consegue un grande premio.
A min o meu Deportivo non me da de comer, pero encántame compartir un sentimiento de afinidade e cariño con esta entidade, xa que territorialmente sintome moi próximo a el, e cando consigue algun éxito o fracaso, sintome como se formara parte, aindaque mínimamente de él.
O que a xente faga cos seus sentimentos hacia algo ou alguén, é algo que nin me vai nin me ven, salvo que alteren as sustanciais normas de convivencia entre as personas.
A min dame igual que un amigo meu sexa do Madrid ou do Celta, mentras non emplee este feito como pretexto para vulnerar os dereitos fundamentais de quen lle rodea.
Os que apoian a Alonso e forman parte da famosa "Alonsomanía" merecenme todo o respeto do mundo, igual que os que, como tu Alber e coma eu, quizais nos cabreáramos unha chisquiña cunha pequena sonrisa este sábado ao ver como toda Europa segue anclada na mediocridade de Eurovisión e o toma como algo serio, cando o amigo Rodolfo só pretendía demostrar que dito festival, e o que lle rodea, é unha auténtica basura cultural.
O apoio da xente e dos que te rodean é fundamental para arroparte nos bos e nos malos momentos, e a xente que quere ver gañar a Fernando Alonso e gasta o seu tempo e os seus cartos en apoialo, merecen a máxima consideración pola sua parte, e o respeto dos demáis, sempre claro está, dunha boa crítica constructiva que axude a correxir erros pasados, presentes e futuros.
Saudiños

Alber dijo...

ben, Merlín. eu falo sobre todo dos xornalistas. en canto ó resto, xa que sacas o tema do depor, a gran diferencia que eu vexo e que por moi deportivistas que podamos ser, temos o suficiente distanciamiento como para, ainda que apoiando ó equipo, criticar certa forma de xogar, implicación de xogadores, etc... seguro que ti non colles e xustificas a mediocre primeira volta decindo que o depor tivo moi mala sorte, que os arbitros tennos manía, etc..

e iso pretendía criticar: que a maioría da xente entre no discurso victimista de Alonso que os xornalistas corean como palmeros continuamente.

mesmo teño escoitado a novos especialistas como de la morena dicir que Schumacher ganaba títulos porque tiña o mellor coche. decir iso de alguén que gañoú 7 títulos (5 consecutivos) e despois de que Ferrari levara moito tempo no dique seco. en fin... ¡forza kimi!

El Duende Que Camina dijo...

Miguel Zapatero ha sido un grandísimo piloto. Sus 7 títulos lo avalan.

Lauda, Senna, Prost, Fangio, Fitipaldi, Piquet(padre)...impresionantes.

Villenueve, Mansell, Watson, Hakinen, Rosberg (padre), Andreotti....muy buenos pilotos.

Raikonen,(1 campeonato de rebote por la mala gestión de Ron Dennis), Hamilton, (nada por ahora).Massa, (nada por ahora). Kubica,(con futuro).El resto de la parrilla sin especial relevancia.

¿Acaso, Fernando Alonso, con sus dos títulos mundiales ganados delante del mismísimo Miguel Zapatero, no supera los logros de estos últimos?

Un circuito como Mónaco tiene el especial interés de que cualquier cosa puede pasar.Y esta vez, Alonso y Renault se han equivocado. Alonso
cometió un error enorme al intentar adelantar en esa zona a Hetfield y junto con la mala elección de ruedas le imposibilitó obtener un mejor resultado.Incluso, pienso que debía de ser sancionado por el intento fallido de adelantamiento. Pero eso no significa que ya no me guste Alonso, como piloto.

Hamilton ha hecho una excelente carrera y le felicito por ello, pero no veo por ello que sea mejor piloto que Alonso. Lo que si veo es que tiene mejor coche, igual que el año pasado.

Raikonen, desapareció por completo y eso que lleva un Ferrari, como Massa que hizo un gran trabajo, aunque no lo veo un piloto regular.

A Alonso, agradecerle su calidad y resultados, pues gracias a él, tengo la fortuna de que se le de la importancia necesaria a la Fórmula 1 y superar asi los sin sabores que me produce la selección de fútbol y la eurovisión. Hasta que llegó a la fórmula 1, muy pocos eran seguidores de este deporte y muchos menos los que se pegaban madrugones o alargaban sus noches para verlo correr en Australia, Singapur, China, Japón, Brasil, Canada o Malasia.Algo debe de tener este chico cuando tiene tantos seguidores y tantos detractores.


El otro día estuve viendo el tenis.Nadal- Djokovic y Nadal-Federer. Vaya dos partidos.

Como uno ya se va haciendo mayor, recuerda leyendas de la raqueta como Borg, Mcroe, Connors, Sampras, Lendl, Vilas, etc...Me veo obligado a mencionar a Federer, pues es una leyenda viva de este deporte. El mejor tenista de todos los tiempos para muchos. Aunque mis preferencias me obligan a decir que me gustaba más John Mcroe, que posiblemente ha sido el más genial de todos los que he visto y no son pocos. Su mal carácter se contrapone a la elegancia que siempre ha tenido Federer en las pistas. Nunca un sólo mal gesto, correcto, de revés impecable y una variada gama de golpes que dejan en cuadro al más pintado. Por eso digo que admiro a este "suizo".

Pero este chico, se ha encontrado por el camino a un tal Rafa Nadal, manacorí, español.

...Y en tierra, es prácticamente imbatible y creo que lo ha demostrado una vez más en Hamburgo, ganando magistralmente a la tercera y primeras raquetas del momento. Por dios, que partidos.

Djokovic es un rival temible, que variedad de golpes, vaya servicio y subidas a la red, pero no pudo con Nadal, un portento de la naturaleza.

Yo soy un simple seguidor del buen deporte, pero Borg, Wilander, el mismo Federer, hablan y dicen las mil maravillas de Nadal y ellos si que saben de lo que hablan, aunque haya gente por ahí con no se que extrañas intenciones intente mezclar los nacionalismos con las realidades...Y es una realidad que tenemos dos grandes campeones en tenis y en la fórmula 1.

Aprovecho para felicitar a Contador, maglia rosa, en un deporte que se ha venido a menos debido al tema del dopaje. Otro españolito, ex-alumno de mi tío carnal.

En el mundo del golf, decir que soy un nostálgico y aquella primera chaqueta verde que le ví ganar a Ballesteros, hace que lo elija como uno de los mejores junto a Jack Nicklaus y Greg Norman. Parece que debo de incluir tambien a Tiger Woods.

Me he salido de tema, pero me molesta un poco los razonamientos anti-lo que sea y conste que no lo digo por tu comentario, Alber, si no por muchos que se hacen todos los días.

Saludos.

calvito dijo...

Creo que todos tenéis razón, que bien sé quedar, jeje. Es normal apoyar a Alonso como dice Merlín por la proximidad, pero mas justo me parece apoyarlo por ser quien puso fin a la egemonía de M.S que durante 6 años hizo de la F1 el deporte más aburrido . Por este mismo motivo también me gusta Kimi, que desde abajo, sin un Ron Dennis que le regalase nada hizo que el juego de 2 pasase a ser de 3. Y si hablamos de la mala suerte de Alonso, que decir de la de kimi! lo que pasa, es que como dice Alber si el asturiano rompe el motor lo atribuimos a la mala fortuna, y si es Kimi es por no administrarlo bien. Si vamos a ser críticos utilicemos un mismo rasero para todos.

El Duende Que Camina dijo...

De eso, se trata, Calvito, de ser ecuanime. Y como me considero ecuánime, te comento que Raikonen en los ultimos 2 años en 36 carreras ha roto 10 veces. ¿podrías decirme cuantas veces ha roto Alonso?, ¿una o dos?. No te parece mucha la diferencia.En este aspecto, Raikonen pierde con Alonso.

El finlandés cuando estuvo en Mclaren, un año rompió el motor 5 ó 6 veces durante el campeonato, cosa que fue fundamental para no optar al campeonato.

Desde que se ha reducido a 19.000 revoluciones los V8 aguantan mejor y es más dificil que rompan, pero creo que Raikonen tendrá problemas con esto y Hamilton con las ruedas, pues son pilotos que sólo les preocupa pisar sin contemplar otras cosas muy importantes en la fórmula 1, como son los motores, las ruedas y las cajas de cambio.Aún con todo esto, el campeonato está decidido o Ferrari o Maclaren, pues sus coches son muy superiores a todos los demás, aunque me alegra la mejoria de BMW.

calvito dijo...

Coincido contigo Duende, quizá sea el motivo por el que me gusta Kimi porque arriesga. Por el mismo motivo me gustaría también ver más a de la Rosa, así también evitaría escucharlo comentando.

merlin dijo...

Bueno, pois despois de ler as vosas opinións con atención, teño que recoñecer que estiven pensando friamente e admitir que Alonso é o mellor piloto que levo visto desde a morte de Airton Senna, e se non acadou o mundial do ano pasado foi porque o seu compañeiro de equipo denunciouno inxustamente, xa que despois a FIA cambiou a norma, na Q3 aquela famosa na que Alonso esperou a orde do seu enxeñeiro para saires dos boxes a acadar a pole cando mellores condicións había no circuito, como así aconteceu. Se nesa carreira Alonso saira de 1º ou 2º, se Hamilton fora quen de pasalo, acadaría os puntos necesarios para gañar o mundial como tiña merecido.

O grande erro de Alonso foi non saber templar os nervos, ser frío e calculador fora da pista como demostra ser dentro de ela, e saber ser campión, é decir, quitarlle ferro a eses asuntos e confiar nas túas posibilidades, sobrepoñérse a elas e aguantar ata o final.

Eu non me iría de McLaren se non soupera que tería un coche similar para loitar. Aguantaría nese equipo e tentaría demostrar que son mellor que o meu compañeiro, polo menos, e con ese coche, á altura dos Ferrari, acadaría o mundial tarde ou temprano.
Agora está nunha situación moito peor que o ano pasado, e xa veremos o ano que ven.

Na súa defensa poño que é un rapaz ainda moi novo, polo cal cometerá erros e terá que aprender deles como todos, e que ademáis non sabe mentir, case sempre dice a sua opinión de xeito sinceiro, e iso hoxe en día págase moi caro, desgraciadamente.

Poucas veces o vin contradecíndose a sí mesmo, e iso non pasa coa maioría da xente, acórdome dunhas declaracións de Lotina antes do primeiro partido de liga desta tempada fora da casa, cando dixo que o seu Depor ía a xogar ao futbol, e nese partido Taborda foi titular e xogamos ao patadón, estilo Caparrós.

E con respecto á opinion dos periodistas, decir que a maioría non teñen idea do que estan a falar, e cando escoitas aos enviados especiales que estan todos os días a caron do deportista que seguen, como Alonso ou Nadal, dícenche a situación case real, pero despois o xefe de turno ten que facer que o programa venda máis anuncios e teña máis audiencia, e entón terxiversaxe a realidade.


Saúdos!